Szyfr Cezara – jedna z najprostszych technik szyfrowania. Jest to rodzaj szyfru podstawieniowego, w którym każda litera tekstu jawnego (niezaszyfrowanego) zastępowana jest inną, oddaloną od niej o stałą liczbę pozycji w alfabecie, literą (szyfr monoalfabetyczny), przy czym kierunek zamiany musi być zachowany. Nazwa szyfru pochodzi od Juliusza Cezara, który prawdopodobnie używał tej techniki do komunikacji ze swymi przyjaciółmi.

Napisz program szyfrujący słowo KOPERNIK, litery przesuwamy o 3 znaki w prawo

Przykład: zamiast K piszemy N (litera N jest o 3 pozycje dalej (wg tabeli ASCII) w porównaniu do litery K)